Ο Νοέμβρης φέρνει κρύο και το Πολυτεχνείο
Φέρνει βροχές, φέρνει γιορτές και πολλές-πολλές ελιές.
Όλοι πήγαμε στον δικό μας ελαιώνα, να μαζέψουμε τις ελιές, που είναι τόσο θρεπτικές.
Με το χάραμα γοργοί, ξεκινούν οι γεωργοί ,
πέφτουν - πέφτουν οι καρποί και σκορπίζονται στη γη .
ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ
Με το χάραμα γοργοί, ξεκινούν οι γεωργοί ,
να μαζέψουν τις ελιές, τις μικρές τις στρογγυλές.
Λάδι κίτρινο θα βγάλουν, στο φαί για να το βάλλουν.
Τραλαλαλαλαλαλά, Τραλαλαλαλαλαλά.
Έφτασαν και αρχινούν, τα κλωνάρια να χτυπούν,
πέφτουν - πέφτουν οι καρποί και σκορπίζονται στη γη .
Λάδι κίτρινο θα βγάλουν, το καντήλι για ν’ ανάβουν.
Τραλαλαλαλαλαλά, Τραλαλαλαλαλαλά.
Σκύβουν όλοι με χαρά και μαζεύουν στη σειρά
και γεμίζουν την ποδιά τα καλάθια τα σακιά.
Λάδι κίτρινο θα βγάλουν και σαπούνι θα το κάνουν.
Τραλαλαλαλαλαλά, Τραλαλαλαλαλαλά.
Φορτωμένοι τον καρπό, θα γυρίσουν στο χωριό,
το λιοτρίβι τον αλέθει, το χρυσό το λάδι τρέχει
Λάδι κίτρινο χρυσό, που φωτίζει το Χριστό.
Τραλαλαλαλαλαλά, Τραλαλαλαλαλαλά.
Στις 8 του ΝοΕμβρη, στη γιορτή των ΑγγΕλων, ανάψαμε το καντηλΑκι και μΑθαμε την προσευχΗ τους.
Θεέ μου στείλε μου και πάλι τον Άγγελό σου τον καλό
πάντοτε να με φυλάει από κάθετι κακό.
Να μην πέσω και χτυπήσω, να μην πω λόγο κακό,
τη μανούλα μη λυπήσω νάμαι ένα παιδί καλό
Κάναμε το μαγικό πείραμα με το νερό και το λάδι .Το λάδι ήταν πάντα στην επιφάνεια.
Κάναμε το μαγικό πείραμα με το νερό και το λάδι .Το λάδι ήταν πάντα στην επιφάνεια.
ΦθινοπωρινΟς περΙπατος
Ένας Φθινοπωρινός περίπατος που έγινε στις αρχές του Νοέμβρη,μας έδωσε την ευκαιρία να ζήσουμε από κοντά τον τρελό χορό
των φύλλων και να γνωρίσουμε τα χρώματα και τις μυρωδιές του Φθινοπώρου.
Πέφτουνε τα φύλλα απ' τα δέντρα μας πυκνά
και η ψιλή βροχούλα το παράθυρο χτυπά
φεύγουνε τα χελιδόνια
γκρίζος είναι ο ουρανός
και ο μικρός σπουργίτης μένει τώρα μοναχός
Νάτο το φθινόπωρο ήρθε φέτος πάλι
το σχολείο μας καλεί στη ζεστή του αγκάλη
γράμματα να μάθουμε πάλι στο βιβλίο
όλοι τώρα με χαρά πάμε στο σχολείο!
των φύλλων και να γνωρίσουμε τα χρώματα και τις μυρωδιές του Φθινοπώρου.
Πέφτουνε τα φύλλα απ' τα δέντρα μας πυκνά
και η ψιλή βροχούλα το παράθυρο χτυπά
φεύγουνε τα χελιδόνια
γκρίζος είναι ο ουρανός
και ο μικρός σπουργίτης μένει τώρα μοναχός
Νάτο το φθινόπωρο ήρθε φέτος πάλι
το σχολείο μας καλεί στη ζεστή του αγκάλη
γράμματα να μάθουμε πάλι στο βιβλίο
όλοι τώρα με χαρά πάμε στο σχολείο!
17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Στις 17 Νοέμβρη όλοι στο Νηπιαγωγείο τιμούμε την επέτειο για το Πολυτεχνείο και οι παιδικές φωνές μας με όση δύναμη μπορούνε φωνάξανε στα πέρατα της γης μας να ακουστούνε
Όχι πια στην Τυραννία, Όχι στη Δικτατορία
Ζήτω η Ελευθερία Ζήτω η Δημοκρατία
Αυτός είναι ο όρκος των φοιτητών που πήραν μέρος στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1973 η οποία οδήγησε στα γεγονότα της 17ης Νοεμβριου.
Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών, του πανεπιστημιακού ασύλου, της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων. Ορκιζόμαστε αλληλεγγύη σ' όλο το φοιτητικό κόσμο της Ελλάδας που βασανίζεται. Η βία και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Ζήτω ο αδούλωτος φοιτητικός κόσμος της Ελλάδας.
Με αφορμή τα γεγονότα της 17 Νοέμβρη, μάθαμε τι έγινε εκείνη την εποχή. Διαβάσαμε το παραμύθι Ντενεκεδούπολη, της Ευγενίας Φακίνου, ένα βιβλίο που εξιστορεί με έναν πολύ όμορφο τρόπο για παιδιά τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας.
Όχι πια στην Τυραννία, Όχι στη Δικτατορία
Ζήτω η Ελευθερία Ζήτω η Δημοκρατία
Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών, του πανεπιστημιακού ασύλου, της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων. Ορκιζόμαστε αλληλεγγύη σ' όλο το φοιτητικό κόσμο της Ελλάδας που βασανίζεται. Η βία και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Ζήτω ο αδούλωτος φοιτητικός κόσμος της Ελλάδας.Με αφορμή τα γεγονότα της 17 Νοέμβρη, μάθαμε τι έγινε εκείνη την εποχή. Διαβάσαμε το παραμύθι Ντενεκεδούπολη, της Ευγενίας Φακίνου, ένα βιβλίο που εξιστορεί με έναν πολύ όμορφο τρόπο για παιδιά τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας.
21 ΝοεμβρΙου τα ΕισΟδια της ΘεοτΟκου
Το Εθιμο με τα πολυσπΟρια
Σαν θρησκευτική ημέρα η γιορτή της Παναγίας είναι η ημέρα που οι γονείς της Παναγίας την οδήγησαν στον Ναό (είσοδος) και την παρέδωσαν στους ιερείς του Ναού.Το έθιμο της Παναγιάς της Πολυσπορίτισσας όπως το καταγράφει ο Φίλιππος Βρετάκος ("Οι δώδεκα μήνες του έτους και αι κυριώτεραι εορταί των"): «Ονομάζουν όμως αυτήν και Πολυσπορίτισσα (Ευρυτανία, Δυτ.Μακεδονία, κ.α.), επειδή την ημέραν αυτήν, κατά το έθιμον, έβραζαν εντός χύτρας "πολυσπόρια", ήτοι διαφόρους δημητριακούς καρπούς και όσπρια, ως σιτάρι, αραβόσιτον (καλαμπόκι), λαθούρια, ρεβίθια, φασόλια, κουκκιά κ.τ.λ., τα οποία εμοίραζαν εις τον κόσμον "για τα χρόνια πολλά", δια να εξασφαλίσουν δηλαδή κατά το ερχόμενο έτος την αφθονίαν των καρπών. [...] μοιράζουν δηλαδή "απαρχές" και θυμίζουν τα αρχαία "Πυανέψια" του ίδιου περίπου μήνα».
Επίσης ο Δημ.Λουκόπουλος ("Γεωργικά της Ρούμελης", Αθήναι 1938, σ.171) αναφέρει: «Την 21ην Νοεμβρίου, οι γεωργοί γιορτάζουν την πολυσπορίτισσα ή Μεσοσπορίτισσα. Πολυσπορίτισσα λένε, γιατί σε πολλά χωριά παίρνουν πολυσπόρια (σιτάρι, καλαμπόκι, κουκκιά, κ.λ.π.) και πάνε στην πηγή, τα ρίχνουν μέσα και λένε: όπως τρέχει το νερό, να τρέχη το βιό. Παίρνουν νερό και γυρίζουν. Επίσης τη μέρα αυτή αντίς άλλο φαγητόι βράζουν τα πολυσπόρια, τρώνε και μοιράζουν και σε δικούς τους για χρόνια πολλά. Μεσοσπορίτισσα, όπως λένε, το είπαν με το να μεσιάζη τότε η πρώιμη σπορά τους. Κι αυτή τη μέρα βασιλεύει η πούλια, αν τύχη ξαστεριά. Κι όπως θα κάμη αυτήν τη μέρα, θα κάμη και τις σαράντα κατοπινές μέρες».
Φτιάξαμε κι εμείς πολυσπόρια στο σχολείο μας και τα δοκιμάσαμε.
Γίναμε σκιουράκια και μέσα στα πιάτα μας υπήρχαν κάστανα Πάρα Πολλά, Πολλά, Λίγα, Ένα, Κανένα. Κι εμείς βρίσκαμε (αναγνωρίζαμε) την ποσότητα .
Ο καστανάς
Καστανάκια καστανάκια
Την φουφού του έχει μπροστά
Καστανάκια καστανάκια
για καλά μικρά παιδάκια
Το ΦθινΟπωρο Εφερε και τα κΑστανα, που μας αρΕσουν πολΥ. ΠαΙξαμε μαζΙ τους, ψΗσαμε και φΑγαμε. ΤραγουδΗσαμε τον καστανΑ.
Γίναμε σκιουράκια και μέσα στα πιάτα μας υπήρχαν κάστανα Πάρα Πολλά, Πολλά, Λίγα, Ένα, Κανένα. Κι εμείς βρίσκαμε (αναγνωρίζαμε) την ποσότητα .Ο καστανάς
Στου σχολειού μας τη γωνιά
βλέπω έναν καστανά
με το κρύο, με το χιόνι
στέκει εκεί και δεν κρυώνει
Καστανάκια καστανάκια
για καλά μικρά παιδάκια
τη σκαλίζει, τη φυσά
κι ειν τα κάστανα του αφράτα
και είναι όλα μυρωδάτα.
Καστανάκια καστανάκια
για καλά μικρά παιδάκια
(Στο τέλος ντύσαμε και τον Καστανούλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου